فرهنگ ما
جمع ما فروتن است.
سخاوتمندی، سادگی، خلوص، خیرخواهی
- از ته قلب محبت می‌کنیم. ساده و خالص. بدون محاسبه‌گری‌های منفعت‌طلبانه.
- آدم‌ها را دوست داریم. با هم خواهر و برادریم. یا در دین یا در خلقت.
- هیچ انسانی به خاطر جنسیت، قومیت، نژاد، رنگ، ثروت یا مدرک تحصیلی‌ش بر دیگری برتری ندارد.
- مخلص آدم‌هایی هستیم که آدم‌ها برایشان مهم هستند. نوکر آدم‌هایی هستیم که برای شکوفایی خلق خدا می‌جنگند.
- می‌خواهیم با هم گشوده باشیم. مهربان باشیم. شفقت داشته باشیم.
- آغوشمان برای یادگیری و فهمیدن از همه باز است و در اشتراک‌گذاری دانش و داشته‌هایمان سخاوتمندیم.
- دوست داریم همه با هم باشیم. همه با هم موفق شویم. همه با هم خوشحال باشیم.
- ادا را دوست ندایم. کار وقتی کار است که واقعی و خالص باشد.
- سعی می‌کنیم در تعامل با کره زمین و اهالی آن کم هزینه باشیم. اهل ریخت و پاش الکی نیستیم.
جمع ما باورمند است.
شور، امید، آزادگی، اشتیاق
- محکم کار می‌کنیم. امیدواریم.
- جهان را زیبا می‌بینیم و می‌خواهیم زیباترش کنیم. با سلام. این نگاه ما به جهان است.
- نشاط و انرژی در کار برایمان مهم است. وقتی انرژی در اوجش نیست نشانه‌ای از یک درگیری درونی است.
- سکون و بی‌حالی چندش است. وقتی می‌شود حرکت کرد و پرواز کرد، چسبیدن به زمین چرا؟
- بی‌قراریم. پرتلاشیم. این بی‌قراری از باورمان می‌آید.
- بلندپروازم. چشم‌اندازی ابدی هست؟ آن را می‌خواهیم.
- انگار که همیشه راهی هست و پیدا می‌شود.
- سرسخت زاینده هستیم. این بار نشد، بار بعدی. این راه نشد، راه بعدی. شکست معنا ندارد. یاد می‌گیریم.
- به استقبال مساله‌ها می‌رویم. مساله‌ها فرصت شکوفایی است. حل مساله یعنی رفع موانع شکوفایی.
- می‌شود با خیرخواهی برای دیگران به موفقیت رسید. موفقیت جمع ما در گرو شکست یا محدودیت کس دیگری نیست.
- آزادیم. آزادِ آزاد. می‌خواهیم درگیر هیچ بندی غیر از خدا نباشیم. بندی هم برای کسی نباشیم.
جمع ما روراست است.
راستی، درستی، صراحت
- جز با درستی و یکپارچگی درونی نمی‌شود به اوج انرژی و نشاط رسید.
- اوج بودن=اوج انرژی
- وقتی اشتباه کردیم، جرات پذیرش آن و فریاد زدن حقیقت را داریم. سهم خودمان را برمی‌داریم و درستش می‌کنیم.
- پشت سر آدم‌ها حرف نمی‌زنیم. اگر مشکلی هست، اول به خودش می‌گوییم. خیرخواهانه، صریح و باجسارت. اگر حل نشد خودش را CC می‌کنیم و escalate می‌کنیم.
- کار را تمام می‌کنیم. بهانه‌ای باقی نمی‌گذاریم. کارهای ناتمام یکپارچگی و انرژی‌مان را سوراخ می‌کند.
- تلاش می‌کنیم حرف و عملمان یکی باشد. خودمان باشیم. ظاهر و باطن.
- در باسلام امانت‌دار پول و اعتبار و شخصیت آدم‌ها هستیم.
- از سیاسیت‌ورزی بدمان می‌آید.
- از دید همکارها و اهالی بازار کم هزینه و پرفایده هستیم.
- نفع ما از طریق نفع مردم می‌آید. نیازی به خودخواهی نداریم. منفعت اگر می‌خواهیم، باید نفع برسانیم.
- مسئولیت‌پذیر و کنش‌گریم. وقتی مشکلی هست، مشکل همه ما است. وقتی چالشی هست به سمت حلش می‌رویم.
جمع ما مشارکتی است.
گشودگی، توزیع‌شدگی، فراوانی
- انحصارطلبی زیبا نیست. دوست داریم همه چیز در اختیار همه باشد.
- به فراوانی باور داریم. جا برای همه هست. زمین خدا وسیع است.
- به پلتفرم و اکوسیستم بودن باور داریم. همه در کنار هم و با هم. به اندازه‌ی تلاش هر کس جا برای رشد و شکوفایی هست.
- دنبال توزیع‌شدگی بیشتر و بیشتر هستیم. انگار توزیع‌شدگی به شکوفایی و فرصت‌دهی نزدیک‌تر است.
- ما بستر را توسعه می‌دهیم و از تماشای موفقیت آدم‌ها در آن خوشحال می‌شویم. خودمان کاری جز توسعه‌ی پلتفرم انجام نمی‌دهیم.
- با مشارکت و حضور اهالی است که رشد می‌کنیم.
- هر جایی در تصمیم‌گیری‌های بزرگ نگرانی داشتیم، می‌رویم سراغ اهالی باسلام (community) و از اهلش می‌پرسیم.
- هم به همه‌ی هویت‌ها و گوناگونی‌ها احترام می‌گذاریم و دوستشان داریم، هم خودمان هستیم و باورش داریم.